Door: Marijke Linthorst
Redacteur S&D, oud-Eerste Kamerlid PvdA
Voor de komende Tweede Kamerverkiezingen in maart hebben de PvdA en GroenLinks een verbond gesloten. Asscher en Klaver hebben afgesproken dat zij alleen samen in een kabinet stappen. Eén progressieve partij kan in een regering immers te weinig van haar idealen realiseren en wordt daar door de kiezer genadeloos voor afgestraft, zoals de PvdA aan den lijve heeft ondervonden. Maar ik vraag me af of het huidige GroenLinks hier een geschikte partner voor is.
De verkiezingsprogramma’s van beide partijen vertonen grote overeenkomsten. Maar wat GroenLinks in de praktijk doet, bijvoorbeeld in het bestuur van Amsterdam, is een ander verhaal. In de Sluisbuurt verbood GroenLinks-wethouder Marieke van Doorninck het gebruik van zonnepanelen. Dit zou ten koste gaan van het (op fossiele brandstoffen draaiende) warmtenet. De rechter stelde de inwoners in het gelijk, maar de wethouder legde zich hier niet bij neer. Zij ging in hoger beroep. Dat is geen groen beleid te noemen.
Erger nog zijn de plannen van dezelfde wethouder met de volkstuinen (particuliere moestuintjes) en nutstuinen (buurtmoestuintjes). Een kostbaar bezit voor mensen die geen eigen tuin of balkon tot hun beschikking hebben. De wethouder zou deze gronden het liefst verkopen om er (dure) woningen te bouwen. Als daar geen meerderheid voor is moet de huur maar met 500% tot 800% verhoogd worden. Daar is niets links in te ontdekken.
Maar de grootste klap wordt uitgedeeld door wethouder Touria Meliani, eveneens van GroenLinks. Zij zag zich gedwongen om € 2,8 mln te bezuinigen op de cultuursector en koos ervoor om € 1,5 mln daarvan weg te halen bij de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Op zichzelf is dit al een merkwaardige beslissing: van de Nederlandse vijftienjarigen kan een kwart onvoldoende lezen om volwaardig mee te doen in de samenleving. Maar de manier waarop ze de bezuiniging vorm wil geven is ronduit verbijsterend. Vier bibliotheken moeten sluiten; tegelijkertijd wordt er voor miljoenen een nieuwe bibliotheek gerealiseerd op de Zuidas. Dat is niet alleen niet groen en niet links maar getuigt ook van een wel heel ontluisterende mens- en maatschappijvisie. Want de bibliotheken die op de nominatie staan om te verdwijnen liggen vooral in de sociaaleconomisch zwakkere buurten, zoals Noord, Bos en Lommer, Geuzenveld en de Linnaeusbuurt. Bibliotheken vormen daar voor veel inwoners de schakel met de buitenwereld. Kinderen die thuis niet over een computer of internet beschikken maken er hun werkstukken. Volwassenen kunnen er terecht voor hulp en advies. De bibliotheken kunnen deze functies vervullen omdat zij nabij en laagdrempelig zijn.
De nieuw te bouwen bibliotheek, OBA Next, moet een plek worden waar Amsterdammers uit de hele stad hun digitale weerbaarheid kunnen vergroten. Volgens GroenLinks-fractievoorzitter Femke Roosma is het belangrijk dat alle Amsterdammers de Zuidas als een stukje van hun stad gaan zien. Dat lijkt me een beetje losgezongen van de werkelijkheid: door de grotere afstand kunnen veel kinderen er niet zelfstandig naartoe. En dan zijn er ook nog de kosten van het openbaar vervoer. Dat zijn nieuwe drempels. Het zou wijs zijn als de gemeenteraad OBA Next af zou blazen en met het geld dat daarmee bespaard wordt alle Amsterdammers in de eigen buurt hun bibliotheek te laten houden.
