Survey van het beleidsveld
Cultuureducatie is, inderdaad, educatie: iets leren, of mooier gezegd, ‘tot ontwikkeling brengen’. Dat lijkt een open deur, maar het is belangrijk om te noemen omdat cultuureducatie zich daarmee onderscheidt van de amateurkunst. Natuurlijk is er een samenhang tussen educatie en amateurkunstbeoefening, we treffen die ook in het beleid aan, maar het onderscheid is in het beleidsveld van belang.
Een ander onderscheid dat we moeten maken is dat cultuureducatie betrekking kan hebben op het culturele domein zelf (zoals bijvoorbeeld het verwerven van kennis over de eigen culturele omgeving of geschiedenis), maar ook op een ander domein (zoals bijvoorbeeld het aanleren van creatieve leerstrategieën, meer zelfvertrouwen of sociale vaardigheden en attituden). Het is belangrijk om dit goed voor ogen te houden omdat de doelen, de uitvoeringspraktijk en het belang van cultuureducatie langs beide lijnen, en soms door elkaar heen, worden beschreven - en geclaimd.
Hoe breed of hoe smal moeten we het woord ‘cultuur’ in cultuureducatie nu eigenlijk opvatten? Hebben we het over ‘acculturatie’ in de breedste zin van het woord, of over het verkennen en toe-eigenen van de specifieke vocabulaire en vaardigheden van de kunsten? In de praktijk sluit de term cultuureducatie beide gebieden in. Daarom stelt het kennisinstituut Cultuurnetwerk voor om het woord kunsteducatie te gebruiken voor het meer specifieke gebied van de kunsten. Dat doen we hier ook, met de kanttekening dat we daarmee educatie in of door de kunsten bedoelen, als bijzonder onderdeel van het bredere begrip cultuureducatie.